Γνωμικά!

Αποφθέγματα!

ΧΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΓΟΡΤΥΝΑΣ

Ελληνα, είσαι απίστευτος!
 Μού θυμίζεις το τραγούδι του συγχωρεμένου: "πάντα γελαστός και γελασμένος". 
Άσε με να μαντέψω το δράμα σου:

- το '81, νέος, ένθερμο Πασόκι. Πίστευες στην Αλλαγή, βροντοφώναζες στο Σύνταγμα "ΠΑΣΟΚ, λαός στην εξουσία" και τραβούσε πλάνα ο Μπιρσίμ. Διάβαζες Αυριανή, γιατί γκρέμισε τον Καραμανλισμό ...
- το βρώμικο '89 ψήφισες ΣΥΝασπισμό της Αριστεράς και της Περιόδου, γιατί σε τάραξε το σκάνδαλο Κοσκωτά κι ήθελες να τιμωρήσεις τον Αντρέα ...
- μετανιωμένος όμως απ' τη μιαρή συγκυβέρνηση του Μητσοτάκη, επέστρεψες στην Πασοκίλα του Σημιταρά του €φάγου ... Οι γερμανικές εταιρείες που μέσω Μπόμπολα και Κόκκαλη έπαιρναν όοοολες τις δημόσιες προμήθειες ήταν καλές τότες, γιατί οι συνδικαληστές έπαιρναν τις μίζες τους κι όλοι ήταν ευτυχισμένοι ...
- έκατσες στον πάγκο λίγα χρόνια με τον Μπουγάτσα, τον "καταλληλότερο" της Ολυμπιάδας, αναμένοντας τη ρεβάνς ...
- μεσήλικας πια, επανεφηύρες τη νιότη σου στον Τζέφρυ που σ' "έριξε" ανάσκελα με το "λεφτά υπάρχουν" και του 'ριξες την ψήφο σου. Ήταν όμως πια αργά, η χώρα είχε παραδώσει πνεύμα. Τότε άκουσες ...
- τη Σαμαρο-Σειρήνα να καλεί απ' τα Ζάππεια και "του παραδόθηκες" σα μωρή παρθένα ... Ο βδελυρός Πότερ σε μάγεψε για λίγο αλλά εσύ σύντομα ανακάλυψες το σκοτεινό του πρόσωπο ...
- ώσπου ήρθε η ώρα του Τσίπρα, του μόνου αληθινού Έλληνα ηγέτη, που θα έσωζε επιτέλους τη χώρα απ' τους Γερμανοπροσκυνημένους και θα σου έδινε πίσω τα διαψευσμένα οράματα και τα "παραπονεμένα λόγια" της χαραμισμένης νιότης σου.Ησουν νιος και γέρασες αλλά δεν άλλαξες τίποτε ...

Συμπέρασμα: η "ελπίδα" κι ο "ερχομός" της είναι ένα σύγχρονο ελληνικό αφήγημα, ισχυρό κι εθιστικό όσο κι η "Μεγάλη Ιδέα" κάποτε. Ελπίζω μόνο να μην αποβεί το ίδιο καταστροφικό ...

Συγνωμη για τον τίτλο αλλα η αναγνωσιμότητα...

Ο Γάιδαρος και το αλάτι

Ήτανε μια φορά ένας χωρικός που είχε ένα γάιδαρο και τον χρησιμοποιούσε για να κάνει τις διάφορες δουλειές του.
Επειδή ο γάιδαρός του ήταν πολύ χρήσιμος, τον αγαπούσε και τον περιποιόταν και, πολλές φορές, του συγχωρούσε και τα γαϊδουρινά του πείσματα.
Μια μέρα, ο χωρικός φόρτωσε κοφίνια με αλάτι το γάιδαρο, και κίνησε να τα πάει στο διπλανό χωριό, όπου θα μπορούσε να τα πουλήσει. Όμως, για να φτάσουν σ’ αυτό το χωριό, έπρεπε να περάσουν ένα ποτάμι.
Καθώς λοιπόν το περνούσαν, ο γάιδαρος παραπάτησε και βούλιαξε μέσα στο νερό. Το αλάτι, όμως, μόλις βρέθηκε μέσα στο νερό, έλιωσε κι έτσι ο γάιδαρος σηκώθηκε πιο αλαφρός από μέσα.
Ο χωρικός στενοχωρήθηκε πολύ που έχασε το αλάτι, αλλά ο γάιδαρος ήταν πολύ ευχαριστημένος.
Μια άλλη μέρα, ο χωρικός φόρτωνε ξανά κοφίνια το γάιδαρο, αλλά, αυτή τη φορά, τα κοφίνια είχαν μέσα σφουγγάρια. Ο γάιδαρος νόμιζε πως θα μπορούσε να γλιτώσει και τώρα από το φορτίο του και έτσι, την ώρα που περνούσαν ξανά από το ποτάμι, έκανε πως γλίστρησε και βούλιαξε ξανά μες το νερό.
Όμως τα σφουγγάρια ήπιαν νερό και βάρυναν, κι έτσι ο γάιδαρος δεν μπόρεσε να βγει στην επιφάνεια και πνίγηκε.

Ο σιωπών δοκεί συναινείν...

Πρώτα ήρθαν για τους δημόσιους υπαλλήλους. Και δεν ύψωσα τη φωνή μου, γιατί δεν ήμουν δημόσιος υπάλληλος.  Κατόπιν ήρθαν για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους. Και δεν ύψωσα τη φωνή μου, γιατί δεν ήμουν ιδιωτικός υπάλληλος.  Κατόπιν ήρθαν για τους συνταξιούχους. Και δεν ύψωσα τη φωνή μου, γιατί δεν ήμουν συνταξιούχος. Κατόπιν ήρθαν για μένα. Και δεν είχε απομείνει πια κανείς για να υψώσει τη φωνή του για μένα

Γεωργικές εργασίες

Κατά το φθινόπωρο γίνεται και το καθάρισμα των διάφορων δέντρων για να πεταχτούν τα ξεράδια και οι παραπανίσοι κλάδοι, ώστε να ξεπλαντάξει (αραιώσει) το δέντρο, για να λιάζεται να αερίζεται καλύτερα και να δυναμώσει.

Στην ίδια εποχή και μάλιστα πριν από το καθάρισμα - τέλη καλοκαιριού αρχές φθινοπώρου γίνεται το κέντρισμα (εμβολιασμός) των άγριων δέντρων προς εξημέρωση. Το κέντρισμα γίνεται κατά δυο τρόπους, με το μάτι και με το καλέμι. Με το μάτι κεντρίζονται τα σχετικά νέα δέντρα με λουμάκους (όχι χοντρούς βλαστούς). Κατά τον τρόπο αυτό ο κεντριστής χαράσσει πάνω στο φλούδακα (φλοιό) του λουμάκου του άγριου δέντρου δυο τομές, μια κάθετη και στη κορφή της μια άλλη οριζόντια, ώστε να σχηματιστεί το γράμμα Τ κεφαλαίο. Το μήκος των τομών δεν πρέπει να είναι πάνω από δυο - τρεις πόντους και το βάθος να φτάνει μέχρι το σκληρό ξύλο. Κατόπιν χτυπά ελαφρά με το μανίκι (λαβή) του κεντριστηριού (ειδικό μαχαίρι) τα πλάγια της ορθής τομής για να ξεκολήσει ο φλοιός από το ξύλο. Αμα πετύχει το ξεκόλημα του φλούδακα ανοίγει γλήγορα-γλήγορα τα πλαϊνά του ταφ και χώνει μέσα το ήμερο μάτι, το οποίο είχε αποσπάσει προηγουμένως από βλαστό του ήμερου και το κρατούσε αποξυλωμένο πάνω στη γλώσσα του. Αφού τοποθετήσει το φλοιό του ήμερου ματιού μέσα στην εγκοπή του ταφ με το μάτι ελαφρώς έξω από την εγκοπή δένει (σπαργανώνει) δυνατά το μπόλι με λουρίδα πανί ή χοντρό τρίχινο σπάγο για να κολήσει ο φλοιός του ματιού πάνω στο ξύλο της τομής του άγριου για να τροφοδοτηθεί με το χυμό του και να πιάσει. Οταν πιάσει ανοίγει το μάτι του ήμερου, οπότε το λύνουν για να βλαστοσύρει (βλαστήσει) ελεύθερα το κεντρί και να γίνει ήμερη κεντράδα.

Ο άλλλος τρόπος κεντρίσματος με το καλέμι εφαρμόζεται σε άγρια δέντρα προχωρημένα σε πάχος κορμού και ηλικία, που δε μπορεί να γίνει μπόλιασμα με το μάτι. Στην περίπτωση αυτή κόβονται οι κλώνοι του άγριου δέντρου με σάρακα οριζόντια στο ύψος που θα γίνει το μπόλιασμα. Ετοιμάζονται τα μπόλια από ήμερο δέντρο με αποκοπή μικρών κομματιών του βλαστού με ένα δυο μάτια στο καθένα. Πελεκούνται προσεκτικά στο κάτω άκρο, ώστε στο άκρο αυτό να μείνει φλοιός του ήμερου χωρίς ξύλο και τυλίσσονται έπειτα σε ογρό (υγρό) πανί. Κατόπιν ο κεντριστής ανοίγει προσεκτικά με ειδικό αιχμηρό εργαλείο, από σκληρό ξύλο ή από κόκκαλο, τρύπες μεταξύ φλοιού και ξύλου του άγριου δέντρου, τόσες όσα μπόλια θέλει να βάλει και αμέσως παίρνει ένα-ένα τα μπόλια και τα κατεβάζει με πολλή προσοχή μέσα στα ανοίγματα -τρύπες- σε τρόπο ώστε ο αποξυλωμένος φλοιός του ήμερου να μη διπλώσει, αλλά να έρθει σε επαφή με το ξύλο του άγριου και ύστερα περιτυλίσει δυνατά με πανί ή σπάγο σα στεφάνι το άκρο που μπήκαν τα μπόλια και μετά σκεπάζει με βρεγμένο χώμα την επίπεδη επιφάνεια της σαρακισμένης κοπής για να μην περνά ο ήλιος και αποξεράνει την όλη δουλειά.

Πάντως ο πιο καλός τρόπος κεντρίσματος είναι με το μάτι, γιατί δίδει τα πιο άσφαλτο αποτελέσματα. Μόνο το κέντρισμα της συκιάς παρουσιάζει ιδιοτυπία, γιατί ενώ σε όλα τα δέντρα το μάτι του εμβολίου είναι στραμμένο προς τα πάνω, στη συκιά το μάτι και το Τ είναι ανάποδα προς τα κάτω και αυτό για να προφυλαχτούν από το γάλα της συκιάς που τρέχει συνεχώς.

Εκείνο όμως που πρέπει να προσέχει ο κεντριστής είναι να αποφεύγει το κέντρισμα όταν επικρατεί νοτιάς, γιατί αποξεραίνονται οι χυμοί και το πιάσιμο (η επιτυχία) είναι προβληματικό.

Και το καθάρισμα των δέντρων και το κέντρισμα εξακολουθούν να γίνονται με τα χέρια, γιατί εδώ δε σηκώνει (χωρεί) μηχανοποίηση.

Εργαλεία που χρησιμοποιούνται είναι:

Το μπαλταδάκι με ατσάλινη πολύ κοφτερή κόψη,

Μανάρα (μεγάλος πέλεκις) για κόψιμο μεγάλων κορμών,

Ο σάρακας (οδοντωτό εργαλείο χεροκίνητο),

Το κεντριστήρι , ειδικό μικρό ατσάλινο μαχαίρι πολύ κοφτερό που διπλώνει σε κοκκάλινη λαβή,

Το καλέμι αιχμηρό μικρό εργαλείο από ξερό σκληρό ξύλο ή κόκκαλο και τα πανιά ή οι σπάγοι δεσίματος.

Στις φθινοπωρινές δουλειές συγκαταλέγεται και το φύτεμα των νέων δέντρων και της χειμωνιάτικης πατάτας (που βγαίνει το χειμώνα) και που περιορίζεται μόνο στσι γιαλιές (παραθαλάσσια) όπου επικρατεί σχετικά ζεστός καιρός.

Ανεκδοτο

Πάει λέει μια φορά ο Ψαραντώνης, σε ένα καφενείο ενός παλιού του φίλου, στο Τυμπάκι και κάθεται έξω, βγαίνει έξω ο καφετζής τονε θωρεί με γύψο στα χέρια και επιδέσμους στο κεφάλι και τον ρωτά:
- Ιντά ‘γινε μωρέ Αντώνη, ιντά ‘παθες;
-Εεε ιντά ‘παθα… να, τονε θωρείς έκειωνε το στύλο;
- Ναι τονε θωρώ…
- Ε! μα εγώ δε τον είδα!!!